خدای همیشه مهربان من...

چه ساختن هایی که مرا سوخت و چه سوختن هایی که مرا ساخت. ای خدای من، مرا فهمی عطا کن که از مقصد سوختنم، ساختنی آباد از من به جا ماند...

یک شبی مجنون نمازش را شکست / بــی وضــــو در کوچـــه لیلا نشســـت
عشق آن شب مست مستش کرده بود 
فــــارغ از جـــام الــستــش کــــرده بــــود
ســجـده ای زد بـــر لــــب درگــاه او 
پــــُر ز لـــیلــا شـــــد دل پـــــر آه او
گـــفت یا رب از چه خوارم کرده ای 
بــــر صلیب عـــشق دارم کرده ای
جـــــام لیلا را به دسـتـم داده ای 
وندر این بازی شــکستم داده ای
نشتر عشقش به جانم می زنی 
دردم از لیـلاســـــت آنم می زنی
خسته ام زین عشق، دل خونم نکن 
من کـــه مجنونم تو مــــجنونم نــکن
مــــرد ایــــن بـــازیــچـه دیگر نیستم 
این تو و لـــیلای تو... مــــن نیستم
گــــفت ای دیــوانه لــیلایــــــت منم 
در رگ پنهان و پـــیــدایـــت منـــــم
ســــال ها بــــا جــــور لیلا ســـاختی 
من کنارت بـــــودم و نـــشناخـــتی
عــشق لــــیلا در دلـــت انـــداختم 
صد قمــــار عشق یکجا بـــاخـــتم
کـــــردمـــت آواره صــــحرا نـــــش
گفتم عاقل می شوی اما نــشد
سوختم در حسرت یک یـا ربــت 
غیر لیلا بــــــر نــــیــامد از لــبت
روز و شب او را صـــدا کردی ولی 
دیدم امشب با مـنی گفتم بلی
مطمئن بودم به من سر می زنی 
در حــــــریم خانه ام در می زنی
حــــال این لیلا که خوارت کرده بود 
درس عشقش بی قرارت کرده بود
مرد راهش بـــاش تا شاهت کنم / صد چو لیلا کشته در راهت کنم

تو بزرگ و من کوچک...

گاهی وقتا دل آدم مثل یه پروانه میشه، دنبال یه پیله می‌گرده تا بره ببین گره کار کجاست. دلم می‌خواد دلمو بزنم به دریا و برم سراغ خودم، یه گمشده دارم شاید پیداش کنم! چقدر دلم برای تنها شدن تنگ شده. دیدی کرم ابریشم برای پروانه شدن چقدر زحمت می‌کشه، هر چند دست و پا زدن توی ِ همین پیله اونو به پروانه شدن رسونده، اما زمانی که پروانه شد پیله دیگه جای موندن اون کرم کوچیک ابریشمی نیست، باید پا به دنیای تازه‌ای بگذاره تا طعم پروانه شدن و پرواز رو هم بچشه. 

 آرزو دارم اونقدر درون خودمو زیرو رو کنم تا زمان پرواز من هم برسه و اونقدر اوج بگیرم تا از اون بالا به همه نگاه کنم؛ آخه وقتی از بالا به پائین نگاه کنی تازه می‌فهمی که تو چقدر کوچیکی، چقدر راه ِ برای رفتن و رسیدن و فهمیدن! چقدر زحمت! چقدر امتحان! چقدر زمین خوردن و بلند شدن! وچقدر شکستن و قد کشیدن.
خدایا: دلم پرواز میخواد! این دستای خالی منه! دستامو بگیر...

عزیز دل! این همه خوبی رو چطور جبران کنم؟!...