بی تو تنهاترینم

بی‌تو تنهاترینم

چگونه می‌توانم با کوله‌باری سنگینی از گناه
که خستگی و سنگینی آن تاب و توان حرکت را از من گرفته است
به سوی تو آیم؟!
آیا میتوان با تمام عهد شکنی‌ها...
با تمام گوش نکردن‌ها و کستاخی‌ها...
با همه‌ی بازی‌گوشی‌ها و شیطنت‌ها...
باز به سوی تو آمد؟!
آیا روی آمدن هست؟!
بخدا، ای مهربان...
روی آمدنم نیست...
اما...
تو خود از دل عاشقم...
از اشتیاق و بی‌قرای درونم آگاهی...
مرا در یاب...
که ایستاده‌ام...
چون روی آمدنم نیست...
منتظرم...
منتظر، لحظه‌ای که بیایی و دست‌های لرزانم را بگیری...
و آنگاه
می‌دانم...
می‌دانم که آغوش تو تنها پناه و گهواره‌ی آرامش بخش من خواهد بود...
و من حتی برای لحظه‌ا‌ی خودم را از آغوش تو جدا نخواهم ساخت...
بگذار همگان گستاخم بخوانند...
بگذار، به‌خاطر این حرف‌ها، بر من خرده بگیرند...
اما
مگر دلداده و عاشق...
غیر از آرزوی وصال...
آرزوی دیگری هم می‌تواند داشته باشد؟!
تو خود گفته‌ای و همگان نیز می‌دانند...
که تو نسبت به ما، عاشقترینی...
و منتظرتر...
مرا دریاب...
دریاب که بی‌تو تنهاترینم...

فرا رسیدن ماه رمضان رو به تمام دوستان عزیزم، تبریک می‌گم. توی لحظه‌های سبز دعا، ما رو فراموش نکنید.
التماس دعا