مکن ای صبح طلوع! مکن ای صبح طلوع...

اگر کشتند چــرا خاکــــت نکردند //  کــفن بر جسم صد چــاکت نکردند // دریدنـد سینــه ات را با  سم اسب // ترحــم بــر تــن پاکــت نکـــردنـــد // اگــر کشتـند چــــــرا آبت ندادنــد // امـــان بــر طفــل بـــی تابت ندادند // بریــدند دست مـن از دامـــــن تو // مــرا از چشمــــه ی نابت نـــدادنـد // کشتـند چرا دستت بریـدند // مگـــر دست تـــرا تنــهـــا ندیـــدن// صـــدای ناصــرٍ یَنصُـــرنیَت را // شنیــدنــد و گلـــویت را بـــریــــدند // اگــر کشتند چـرا غــارت نمودند // خـــزان این باغ و گـلزارت نمودند // ربــودند دست باف مـــــادرت را // جفـــا بر خــــواهر زارت نمـــودند // ترا کشتند یتیمان در فغـــان است // به بند ظلـم اسیران در فـغــان است

 ببین ای یــادگــــــــار آل احمــــد // که زینب چـون غریبان در فغانست // بیابانگــــرد شد ایــن بچــــه هایت // نگهبان حـــــرم عباس تو کـــــو // چــــرا پرپـــر شده خیــــل سپاهـت // مـرا با تو هـــــزاران راز بــاشد // دلـــم بـا عشــق تـــو دمســـاز باشد // فکنـــدی کــربلا سجـاده ی عشق // گمـــــــانم آخــــرین نمــــاز بــــاشد // چگـــونه دل کنـــم از یاور خـود // گل خـــوشبوی یاس پرپر خـــود // چگـــونه مــــن روم سوی مـدینه // بدون سبـــط آن پیغــــمبر خــود // دعا کــــن ای بـــــرادر رهسـپارم // که با یاد تــــوأم ایــــن ره سپارم // شده عشقت مــــرا ره توشه ی راه // که تا سر منــــزل ویـــــرانه وارم

پ.ن: آجرک الله یا بقیه‌الله...
پ.ن: کربلا در کربلا میماند اگر زینب نبود...
پ.ن: اشکای تو روضه آبرومونه، نوکری در خونه شما آرزومونه...