ترانه های دلتنگی

چه انتظار عجیبی!
تو بین منتظران هم، عزیز من چه غریبی!
عجیب تر که چه آسان نبودنت شده عادت!
چه بی خیال، فقط نشسته ایم و گفته ایم، خدا کند که بیایی!
حکایت این روزهای ما با عشق هجرانی پیوند خورده است که انتظار طولانیش هر داستان عاشقانه ای را کم رنگ می کند. سال ها انتظار و تمنا، روزها اشتیاق و تنهایی و ساعات هایی که به امید آمدن و دیدارش سپری شد، و ما هم چنان لحظه شماری می کنیم تا دقایق آخر عمر، شاید چشمانمان به دیدار آن زیبای بی همتا روشن شود...

مسافر کوی عاشقی بی مدعا... کربلا!!! دوستان نازنینم، اگر پای دل به آستان دلربایش رسید، نایب الزیاره و دعاگو خواهم بود، حلالم کنید.
خدا نگهدار