جاي گله زفاصله ها گريه مي کنم
با نام سيدالشهدا گريه مي کنم
من که تمام عمر ز داغت گريستم
در بين قبر هم چه بسا گريه مي کنم
بايد هزار سال براي تو گريه کرد
قدر هزار سال تو را گريه ميکنم
حالا تو بخش بخش شدي،"يا" شدي و "سين"
حالا تو را هجا به هجا گريه مي کنم
تو در ازاي اشک به من کربلا بده
من در ازاي کرب و بلا گريه مي کنم....

نامدگان و رفتگان از دو کرانه زمان
سوي تو مي دوند هان! اي تو هميشه در ميان
در چمن تو مي چرد آهوي دشت آسمان
گرد سر تو مي پرد باز سپيد کهکشان
هر چه به گرد خويشتن مي نگرم در اين چمن
آينه ضمير من جز تو نمي دهد نشان
اي گل بوستان سرا از پس پرده ها درآ
بوي تو مي کشد مرا وقت سحر به بوستان
اي که نهان نشسته اي باغ درون هسته اي
هسته فرو شکسته اي کاين همه باغ شد روان
آه که مي زند برون از سر و سينه موج خون
من چه کنم که از درون دست تو مي کشد کمان
پيش وجودت از عدم، زنده و مرده را چه غم؟
کز نفس تو دم به دم مي شنويم بوي جان
پيش تو جامه در برم نعره زند که بر دَرم!
آمدنت که بنگرم، گريه نمي دهد امان...

السلام علي الخد التريب
سلام بر صورت خاك آلوده
...........
با وجود رخ خونين و به خاك آلوده
صورتي را نتوان يافت به زيبايي تو
سلام