سلام تينا... اينبار كه گذرا مسيرت نخورد! من هنوز با اين دانه ها و شيبه بودن آدم ها و دلا كار دارم، خيلي سوال تو ذهنم پيش مياد... تو ندونسته ها خيلي حرفاست... وقتي يه چيزي برات مجهول باشه دوست داري بري و كشفش كني و زماني هم كه با تلاش به معلوم برسي برات دوست داشتني و خيلي وقتا كاربردي ميشه. يه موضوع ديگه اگه دانه هاي دل آدما كه همون فكر و نيتشونه پيدا بود، تكليف بندگي و ارداه و خود مختاري ما چي ميشد؟ راستي اگه وبلاگ داري بگو تا ما هم سري بهت بزنيم. سبز در پناه حق...