سلام رمضان ماه تمام خوبیها...

سلام به روی ماهت رمضان، سلام به شب‌های صمیمی و روزهای مهربانت که صدای بال‌های فرشته‌ها را بیشتر از همیشه بر جانمان می‌نشاند. چه سحرهایی که دست‌های پر از دعایم بالا می‌رود و تمام التماسم نیم نگاه تو می‌شود که اگر چنین شود غمی در دل نمی‌ماند. چه خوب شدی آمدی رمضان!  دستان پر از تقصیرم را بگیر که دل خوش دارم به بودن در کنار تو و نفس کشیدن در هوای تو... چه خوب شدی آمدی رمضان! 
فرازی از دعای ابو حمزه ثمالی:  «اللهم انی اسئلک ایمانا تباشر به قلبی و یقینا حتی اعلم انه لن یصیبنی إلا ما کتبت لی و رضّنی من العیش بما قسمت لی یا ارحم الراحمین» ؛ «خداوندا! از تو ایمانی می‌خواهم که همدم قلبم باشد و یقینی درخواست می‌کنم که در پرتو آن بدانم هر چه به من می‌رسد بر قلم قضا و خواستِ تو جاری گشته است و مرا از آنچه در زندگی قسمت و روزی‌ام ساخته‏ای، خشنود ساز؛ ای مهربان‌تر از هر مهربان».

ماه عمل

با دیدن هلال ماه رمضان، دلم لرزید... هنوز آماده نیستم. خدایا فکر مرا در این ماه بدور از منفی بافی ها و بداندیشی ها قرار ده و مرا مثبت اندیش تر گردان. خدایا! در این ماه و تمام ماه های سال به من بیاموز، که چگونه اعضای بدن خویش و فکر و روح خود را تسلیم اراده ی تو و  کنترل خویش درآورم تا بتوانم از بدی ها در امان باشم. خدایا! شکر و سپاس تو را، یاریم کن.