تا اسير گردش خويشم، برنمي گرداندم گرداب... تولدت مبارک، خوشحالم که حميد رضاي متحولي رو مي بينم که با چند روز پيش کلي فاصله گرفته و با يک فکر و نگرش نو به دنياي اطراف خود نگاه مي کنه. به اميد محقق شدن آرمان هاي الهه ي اميد و شما و رسيدن به موفقيت هاي برتر و بالاتر. حميد آقا من فکر مي کنم اگه روي زمين خوب راه بري، خوب فکر کني و خوب ببيني، به اون بالا دست پيدا مي کني... مگه نه اينه که پله پله و آروم بايد از زمين گذشت تا به سقف آسمون رسيد، اگه از مدار زمين درست نگذري که به دل آسمون نمي رسي _ اصلا کي گفته که آسمون اون بالا بالاهاست و خدا تو دل آسمونه_ نه! آسمون تو دل زمينه و تو دست من بنده ي خداست؛ فقط بايد راه رو درست پيدا کرد تا به اون رسيد. من تو زندگي تنهايي بزرگي رو تجربه کردم، کم آوردم، خسته شدم، بريدم، اما هميشه خدايي پس همه ي گرفتاري ها هست که خوبي هاي خودشو در درون انسان هاي زميني قرار داده تا بدون هيچ چشم داشتي باعث تحول اين افراد بشند. من هميشه به افرادي که جايگاه خاصي تو ذهن و دل من داشتند آرماني نگاه مي کردم، و بزرگترين اشتباه اينه که به خود و اطراف پيرامون خود آرماني و اسطوره اي نگاه کني. " بهترين نگاه، نگاه واقع گرايانه است؛ به اين معني که همه چيز را بايد بطور نسبي پذيرفت و در نگاه خود مطلق نگر نبود و براي تغيير دنياي بيرون، بايد از تغيير دنياي درون و نگرش خود، شروع کرد. نگرش خود را به ديگران و بايدها و نبايدها تغيير داد تا همه جيز را خوب و درست ديد. انسان اگه قرار تغيير کنه و از پيله هاي تنيده شده ي افکارش جدا شه _ نياز به يک راهنماي آگاه و دلسوز، تلاش و اراده داره، من مدتيه که اين راه رو با مشاوره ي الهه ي اميد شروع کردم و از او آموختم که خدا دلي به اندازه ي بزرگي تمام دنيا به من داده که بايد به اندازه ي وسعت اون تلاش کرده تا به توانايي هايي دست پيدا کنم که باعث رشد و پيشرفت خودم و اطراف پيرامونم بشه. آرزو دارم با مشاوره ي الهه ي اميد به درجه اي از خود آگاهي و خود شناسي رسيده تا دنيا را آنگونه که هست بپذيرم و براي تغيير درون خود هيچ گاه از تلاش خسته و نااميد نشوم. خوشحالم که يکي از نخبه هاي ايران برام کامنت مي گذاره، هميشه از نظراتت استفاده مي کنم. من خوشبختم، چون دستم به خورشيد نمي رسد، سرعت نور ندارم، حتي در خواب هايم، من خوشبختم، کلبه ي زيبايي دارم وسط مرداب، و هيچ موج خشمگيني چوب هايش را نمي لرزاند، من خوشبختم، مثل آخرين نسل حمايت شده اي به تکثير قانون مي پردازم، و شکارچي حق ندارد به محيط حفاظت شده ي من نگاه کند، خودم با دست هايم، با دست هاي پر تلاشم، خوشبختي را به تله انداختم، و آنقدر به آغوشش تنگ کشيدم، که از نفس افتاد. در پناه حق