سلام استاد... من هم با نظر شما موافقم، به قول معصوم (ع) گذشته عدم است و آينده اي كه نيامده نيز عدم است، پس بين دو عدم، زمان حال را درياب. اما از سوي ديگر به قول انيشتن آنچه در مغزتان مي گذرد، جهانتان را مي آفريند. آرزوهاي معقول و منطقي حداقل در زندگي شخصي من در طول اين يكي دو سال باعث ايجاد انگيزه، تلاش و پويايي من شده به اين معنا كه با يك برنامه ي تقريبا هدفمند، براي رسيدن به آنها نهايت تلاشم رو مي كنم، در ضمن اينكه از موقعيت و زماني كه در آن زندگي مي كنم لذت و بهره ي كافي رو هم ميبرم، كه مطمئنم خود اين نگرش بستر مناسبي را براي پرداختن به افكار و آرزوهايم فراهم خواهد كرد. استاد، راهنمايي هاي شما همواره منشاء نگرشي نو و اساسي در زندگي من مي باشد؛ به گونه اي كه باعث شناختي درست از درون خود و نقش اصلي من در زندگي شده است. (البته راه زيادي در پيش روست). من زندگي تازه ام را وامدار لطف و مهرباني خدا، خانواده خوبم و شما استاد عزيزم ميدانم.